Ubud, Gianyar en Kuta

Zoals we vorige week hebben beloofd lezen jullie deze week over het mooie plekje in Ubud. Wat we echter niet hadden kunnen verwachten is dat er nog mooiere plekjes zouden volgen. Ook daarover lezen jullie ook in dit reisverslag. We hebben uiteraard weer de nodige foto's toegevoegd om ons verhaal kracht bij te zetten. Een video proberen we nog te uploaden, maar de WiFi-verbinding in ons huidige hotel werkt helaas niet echt mee. Wie weet komt de video later deze week en anders zullen jullie het met dit reisverslag en de bijbehorende foto's moeten doen. We wensen jullie weer veel leesplezier!

Donderdag 3 april
Vandaag vliegen we naar Bali, en om onze vlucht te halen zetten we de wekker op tijd. Om 6.30 uur worden we gewekt. Met de nachtportier hebben we geregeld dat we nog wel kunnen ontbijten voordat we weggaan. Als we rond 7.00 uur met onze tassen de centrale hal inlopen staat het brood en de jam dan ook klaar. Na het ontbijt checken we uit en zetten we koers richting KL Sentral. Hiervoor reizen we weer een stukje met de metro. Vanaf KL Sentral reizen we met dezelfde maatschappij die ons naar het Formule 1 circuit bracht naar het vliegveld. Kuala Lumpur heeft in feite twee vliegvelden die redelijk dicht bij elkaar liggen. Wij vertrekken vanaf het zogenaamde LCCT-vliegveld. Op KL Sentral kunnen we nog net de vertrekkende trein inrennen. Na een stukje in deze trein stappen we over op de shuttlebus die ook al netjes klaar staat, waardoor we uiteindelijk ruim op tijd op het vliegveld aankomen. Ruim 2 uur voor vertrek zijn we er al. Het blijkt dat we deze tijd ook wel nodig hebben. Het kost ons namelijk al een klein uur om onze bagage af te gooien bij de bagagebalies. Daarna lopen we snel daar de douane, waar de beveiliging na het drama met vlucht MH370 behoorlijk aangescherpt lijkt te zijn. We moeten een keer of drie onze paspoorten en boarding passes laten zien. Na de douanecontrole eten we nog snel wat voordat we het vliegtuig in moeten. We wisselen de laatste Ringgit om voor Amerikaanse dollars en gaan dan zitten bij de juiste gate. Snel hierna mogen we het vliegtuig in. We vliegen opnieuw met een Airbus A320 van AirAsia. Het vertrek laat helaas wat lang op zich wachten. De weercondities zijn niet al te goed, zo meldt de gezagvoerder ons. We vertrekken uiteindelijk met een half uur vertraging. De vlucht verloopt verder prima. Af en toe lichte turbulentie, maar dat mag de pret niet drukken. We verbazen ons echter wel weer over de onbeschoftheid van sommige andere, en dan met name Japanse en Chinese, toeristen. Zo gooien ze bijvoorbeeld hun stoel zo ver naar achter dat ze bijna op schoot liggen bij de passagier achter zich. Lekker als je net aan het eten bent. Een ander presteert het om, nadat zo'n drie seconden eerder is meegedeeld dat de rode stoelen vrijgehouden dienen te worden in verband met de veiligheid, precies in zo'n rode stoel te gaan zitten. Of in hetzelfde straatje, als een van de stewardessen vraagt om te blijven zitten tijdens het taxiën juist dan opstaan en je tas uit het bagageruim boven je pakken. Zo, die frustratie moesten we even van ons afschrijven ;) Wat zijn wij dan toch een lieverdjes. Na een vlucht van de drie uur komen we aan op het bijzondere vliegveld van Bali. Deze licht namelijk half in de zee. Dat levert best wel een apart gezicht op tijdens de landing. Na de landing is het weer tijd voor de douanecontrole. Op Maleisië is deze aangescherpt, op Bali is deze blijkbaar altijd heel scherp. We moeten eerst bij een balie betalen voor ons visa. Met het betaalbewijsje dat we daar krijgen mogen we aansluiten in de lange rij voor de daadwerkelijke douanepost. Hier krijgen we de benodigde stempel voor ons verblijf in Indonesië. Een Japanner vlak voor ons heeft iets meer moeite met het krijgen van zijn stempel. Hij vindt het namelijk nodig om de hele procedure even met zijn telefoon te fotograferen. Dan moet je nét bij de Indonesische douanebeambten zijn. Als wij weglopen om ons bagage op te pikken staat hij nog te bakkeleien met de douanebeambte die zijn telefoon heeft afgepakt. Succes meneer de Japanner ;) Als wij onze backpacks van de band hebben geplukt moet onze bagage nogmaals een bagagescan door. Als ook dit gedaan is wacht ons nog één douanepost. Hier moeten we een aangifteformuliertje inleveren waarop we aangeven dat we geen bijzondere dingen bij ons hebben. Na deze post zijn we officieel in Indonesië, op Bali wel te verstaan. We lopen de aankomsthal in en gaan op zoek naar de taxichauffeur die ons staat op te wachten. Maar ja, hoe vindt je die beste man als er nog een stuk of tweehonderd (dat is niet overdreven) andere taxichauffeurs met naambordjes staan? We lopen ze maar rustig langs en kijken of we ergens de naam 'Chantal Hooijmans' kunnen ontdekken. In het eerste deel van de aankomst hal spotten we die naam echter niet. Dan maar in het tweede deel van de hal kijken, waar weer net zoveel chauffeurs staan te wachten. Hier spot Jordy al rap het juiste naambordje. We lopen met de chauffeur mee naar buiten en hij rijdt ons vervolgens in een klein uur naar onze bestemming; Djoyo Bed & Breakfast. Onze verblijfplaats voor de komende drie nachten is echt prachtig. Het ligt tussen de rijstvelden, heeft een klein zwembad en een mooie tuin met bamboehutjes. Onze kamer is ook prima; leuk aangekleed en met een halfopen badkamer. Bij het bijbehorende restaurantje bestellen we gelijk wat eten, want dat hebben we sinds 10.30 uur vanochtend niet meer gedaan. Het is nu 17.00 uur. Zie je wel, zoveel eten we helemaal niet ;) We genieten van een lekkere portie Indonesische nasi en noodles met kipsaté. Na het eten blijven we nog even lekker buiten zitten en genieten van dit mooie plekje. Hier kunnen we ons de komende dag wel vermaken. Rond 19.00 uur bestellen we weer een taxi om ons naar het centrum van Ubud te laten rijden. We slapen immers net een paar kilometer buiten het echte centrum van Ubud. De chauffeur die ons oppikt is dezelfde als eerder vandaag en luistert naar de naam Dewa. Als we wegrijden krijgen we meteen wat aanbiedingen om de omgeving van Ubud te verkennen in de komende dagen. We maken nu eerst een rondje in het echte centrum. Het valt ons vooral op dat het er erg donker is. Er is maar weinig straatverlichting aanwezig. Het is wel een gezellig centrum. We belanden uiteindelijk bij Nomad; een leuk restaurantje met een heus barretje. Hier eten we nog een lekker toetje en doen we op ons gemak een drankje. Een goede anderhalf uur later rijden we met Dewa weer terug naar 'the Djoyo'. We spreken verder met hem af dat hij ons zaterdag rond zal rijden langs wat hoogtepunten in de omgeving van Ubud. De rest van de avond relaxen we op onze kamer. Daarna vallen we heerlijk in slaap. We hebben hier immers de beschikking over een groot en zacht bed. De laatste twee weken van onze reis hebben we ons wat meer luxe veroorloofd.

Vrijdag 4 april
Morgen hebben we afgesproken met Dewa om Ubud en de omgeving te bekijken. Vandaag doen we het lekker rustig aan. We slapen daarom eerst uit tot 9.30 uur. We worden vervolgens wakker onder de buitendouche. Het kan slechter ;) Daarna schuiven we aan voor een ontbijtje in het leuke tuintje van 'the Djoyo'. Chantal bestelt wat Indonesische nasi en Jordy houdt het bij een westers ontbijtje. Het eten smaakt uitstekend, en het lekkere sapje en de koffie of thee die we erbij krijgen maken het helemaal af. Daarna kleden we ons om en schieten we onze zwemkleding aan. Het is, nu de zon lekker begint te branden, wel tijd voor een duik in het zwembadje. We blazen ons luchtbed weer op en dobberen om en om op het water. De rest van de dag vullen we eigenlijk op deze wijze. Af en toe op het water dobberen, af en toe in de zon zitten en tussendoor op ons gemak een boekje lezen. Jordy is inmiddels bezig aan zijn derde boek. Hij heeft de smaak uiteindelijk toch te pakken. Aan het einde van de middag trekken we ons terug op onze hotelkamer om even een verfrissende douche te nemen. Als we gedoucht en wel op bed een boek aan het lezen zijn wordt er plotseling op de deur geklopt. Een van de medewerkers van het bed and breakfast staat voor de deur met een bord met gebakken banaan en twee kopjes thee. We laten hem vriendelijk weten dat wij niets besteld hebben en dat het wel voor iemand anders zal zijn. Hij blijft echter staan en lief knikken dat het voor ons is. Zijn Engels is helaas niet al te goed, dus hij kan zich niet echt verstaanbaar maken. Maar na nog een paar keer knikken en onduidelijk gebrabbel komt er 'gift' uit zijn mond. Een cadeautje van 'the Djoyo' dus. Vinden we leuk! Terwijl we genieten van de thee, de gebakken banaan en onze leesboeken slijten we de avond. Later op de avond maken we van de mogelijkheid gebruik om Italiaans eten te laten bezorgen. We delen een pizza en een bordje pasta in de tuin van het 'the Djoyo'. We zijn niet eens echt uit eten, maar in een bamboehutje in een zeer sfeervolle tuin met uitzicht op uitgestrekte rijstvelden een hapje eten is misschien nog wel beter dan dat. Nadat we nog even in de tuin hebben gehangen zoeken we onze kamer en bed op.

Zaterdag 5 april
Nadat de wekker om 7.30 uur is gegaan springen we eerst even onder de douche. Daarna genieten we weer van het prima ontbijtje dat door 'the Djoyo' wordt geserveerd. Om 9.00 uur staat Dewa netjes op ons te wachten om aan de tour te beginnen. We spreken het programma nog even door en zetten dan koers richting de eerste stop. Dit is bij de zogenaamde Elephant Cave Temple. Deze hindoetempel is gelegen in een werkelijk prachtige natuur. Hier zien we stukken jungle zoals we die kennen van TV; heel erg groen, met heel veel bomen en zeer dicht begroeid. Echt genieten! We lopen hier een tijdje rond, bezoeken de werkelijke tempel in een van de grotten en wandelen uiteindelijk ook nog een stukje de jungle in. Een smal wandelpad leidt ons naar hoger gelegen gebied en ook hier is het uitzicht weer magnifiek. Als we al bijna een uur rondkijken bij deze tempel vinden we het wel mooi geweest en lopen we terug naar de ingang. Daar aangekomen komen we pas tot de ontdekking hoe heet het vandaag echt is. We staan te zweten als otters en kopen daarom meteen een waaier. Die zal nog wel van pas komen de rest van de dag. Naast de waaier kopen we bij een van de aanwezige souvenirshops ook nog een ander mooi souvenir. Hier binnen in de winkel is het gelukkig ietsje koeler dus komen we weer een beetje bij. Daarna stappen we in de koele minibus van Dewa en rijden we verder naar de volgende hightlight. Die wordt gevormd door de zogenaamde Rocky Temple. Opnieuw een tempel, en opnieuw gelegen in een stukje ongeëvenaard mooie natuur. De tempels hier zijn uitgehouwen uit rotsformaties. Dit is op zich al mooi om naar te kijken. Maar het is vooral de omgeving die het 'm doet. Het is hier weer groen aan alle kanten, we zien ook de nodige rijstvelden, een mooi riviertje, bemoste rotsformaties, veel bomen en ook de nodige exotische beestjes. We mogen waarschijnlijk wel zeggen dat we in de afgelopen drieënhalve maand wel wat mooie natuur hebben gezien, maar wat we hier zien spant misschien nog wel de kroon. Sommige delen van dit complex lijken rechtstreeks uit de films van Lord of the Rings te komen. Het spreekt voor zich dat we ons hier dus ook wel weer even vermaken. Een goed uur nadat we de trappen richting de tempels zijn afgedaald nemen we ze weer in omgekeerde richting. Dan blijkt opnieuw hoe warm het is. Eenmaal boven moeten we eerst even op adem komen en afkoelen voordat we verder kunnen. Dewa rijdt ons vervolgens naar de Holy Spring. Ook een hindoetempel, alleen is de natuur ditmaal wat minder nadrukkelijk aanwezig. Waar het hier omdraait is de heilige bron. Terwijl we hier rondlopen komen we uit bij een grote vijver waar in het midden water en zand wordt opgestuwd. Een waterbron dus. De mensen hier zien dit als een heilige bron. Er zijn daarom ook hele families aanwezig die zich baden in het heilige water. Ze gaan de aanwezige fonteinen een voor een af en offeren het nodige eten en bidden uiteraard ook volop. Ook de jongste kinderen gaan mee het water in wat best een mooi plaatje oplevert. Na een klein uur lopen we weer richting uitgang en lopen we de aanwezige souvenirshops tegemoet. Dit zijn hier in overvloed aanwezig; een stuk of honderd. Ook hier kopen we weer wat kleinigheidjes. We hadden ons voorgenomen om tijdens de laatste dagen van onze reis, in Bangkok, de souvenirs in te slaan. Maar de grote en vooral leuke hoeveelheid souvenirs die in de omgeving van Ubud worden aangeboden geven ons geen keus. Hier móeten we wel souvenirs kopen. Als we het straatje met souvenirshops eenmaal uit zijn gewandeld stappen we weer in bij Dewa. Hij rijdt ons nu naar de plek waar we gaan lunchen. We rijden het zogenaamde Kintamani-park in. Bovenop een heuvelrug worden we bij een restaurant afgezet. Vanuit dit restaurant hebben we een prachtig uitzicht op de hier aanwezige vulkaan. We hebben op slechtere plekken gegeten ;) Ook het eten zelf mag er wezen. Dat bestaat namelijk uit een zeer uitgebreid buffet met voornamelijk Indonesische gerechten. We doen ons dus even lekker tegoed aan de plaatselijke keuken. Na de lunch dalen we de heuvel weer langzaam af en maken we een tussenstop bij een koffie- en theeplantage. Hier krijgen we een gratis rondleiding over de plantage. Aan het einde van de rondleiding mogen we, ook gratis, wat kopjes thee en koffie proeven. Met voor de zoveelste keer vandaag een fenomenaal uitzicht over rijstvelden en jungle drinken we dit op. De limoenthee en mokkakoffie kunnen ons het meest bekoren. Chantal slaat daarom nog een pakje limoenthee in als souvenir. Daarna dalen we nog verder af. We stoppen bij een uitzichtpunt dat uitkijkt over rijstvelden. Nu hebben we vandaag al veel moois gezien en dit steekt er dan niet echt meer bovenuit. Mooi is het echter wel. Toeristisch ook. Er zitten hier namelijk ook weer heel wat souvenirwinkeltjes. We kunnen het niet laten om ook hier weer iets kleins mee te pakken. Na deze stop zit de tour er eigenlijk op. We vragen Dewa vriendelijk of hij ons op de markt van Ubud wil afzetten zodat we daar nog even rond kunnen kijken. Dit is geen probleem voor hem. We kunnen zelfs nog rustig dineren terwijl hij op ons wacht. Ideaal! De markt van Ubud bestaat ook weer grotendeels uit souvenirkraampjes. Maar zoals gezegd, ze verkopen hier wel leuke souvenirs. De hele dag hebben we al een overvloed aan stenen en houten beeldjes in alle denkbare formaten gezien. Die zien we ook hier weer. Maar ook zaken als tassen en portemonneetjes ontbreken niet. Wij kopen hier opnieuw wat souvenirs. In Bangkok hoeven we straks niet eens meer op zoek ;) De markt hier is zo uitgebreid dat we zelfs de weg kwijt raken. Als we uiteindelijk weer weten waar we zijn, lopen we naar hetzelfde restaurant als eergister; Nomad. Hier doen we eerst een drankje en genieten daarna van een lekkere tapasmaaltijd. Zes kleine Indonesische gerechtjes staan voor onze neus. Alle zes smaken ze prima. Na het diner zoeken we Dewa weer op en laten we ons nog eenmaal vervoeren. Het is al 19.30 uur als we bij 'the Djoyo' aankomen. We hebben er dus een behoorlijk intensief dagje op zitten. Wel een hele mooie en bijzondere dag. We springen gelijk onder de douche, wel zo lekker na al dat zweten van vandaag. Daarna lezen we nog kort een boekje, maar omdat we toch vrij moe zijn vallen we op tijd in slaap.

Zondag 6 april
De wekker staat vandaag afgesteld op 9.00 uur. Zo kunnen we een beetje uitslapen. Het is tenslotte zondag. We zijn echter al voor de weker wakker, om 8.30 uur. We beginnen rustig aan deze zondag met een ontbijtje in de tuin. Wederom prima in orde. Daarna pakken we op onze kamer onze tassen weer in. Ons verblijf in 'the Djoyo' zit er immers alweer op. Terwijl we uitchecken zien we dat onze vaste chauffeur Dewa alweer voor de deur staat. Hij rijdt ons in ongeveer drie kwartier naar Gianyar. Gianyar en Ubud liggen niet ver uit elkaar, maar de wegen hier zijn niet al te goed en bovendien is Gianyar geen bekende plek op Bali dus leiden er maar een beperkt aantal wegen naar dit plaatsje. Bij aankomst moeten we dan ook even zoeken waar het precies is, maar met behulp van de GPS op onze telefoon lukt dit vrij snel. We bedanken Dewa uitgebreid voor zijn rijkunsten en vriendelijkheid. Wat een lieve man! We geven hem ook nog een leuke fooi die hun kan gebruiken voor zijn twee kleine meiden. Daarna lopen we het complex op van Euroservices Holiday Villa. Op internet kreeg dit villacomplex hele hoge cijfers en als we het complex betreden snappen we meteen waarom. WAT EEN PLEK! Wat we hier zien is echt als in je dromen of zoals op TV. Alsof we zelf terecht zijn gekomen in een aflevering van MTV Cribs. Onze kamer, of beter gezegd onze suite, meet maar liefst 30 vierkante meter. Hier hebben we de beschikking over een bed van twee bij twee, een tweede relaxbed/sofa-achtig iets, een tafel met vier stoelen, een zeer ruime badkamer met regendouche, en een soort voorportaal van de badkamer waarin de wastafel staat. De vloeren zijn bovendien van marmer. Buiten is het zo mogelijk nog mooier. Bij onze villa hebben we een privézwembad in de vorm van een hartje, een prachtige meerlaagse fontein, een terras met tuinmeubelen en heel veel mooie beelden. Onder onze villa bevindt zich ook nog een ruimte waar een pooltafel staat. En om het verhaal helemaal compleet te maken, vooraan het complex bevindt zich nog een groter zwembad met een grote overdekte zitruimte en ook weer veel groen en mooie beelden. Op onze kamer worden we meteen getrakteerd op een vers schaaltje fruit en koud water. Ja, het is hier echt te gek! Of anders gezegd, vinden we héél héél héél leuk! Nadat we een klein beetje zijn geacclimatiseerd nemen we snel een duik in ons eigen zwembad. Uiteraard met de nodige bommetjes ;) De zon verdwijnt helaas vrij rap nadat we zijn aangekomen. Even later krijgen donkere wolken de overhand, dus verlaten we het zwembad en het aanwezige zonnebed. De Duitse eigenaar Jupp komt ook nog even langs om een praatje te maken en een en ander te vertellen over de omgeving. In Gianyar is volgens hem niet al te veel te doen, maar met zo'n complex tot onze beschikking is dat ook eigenlijk helemaal niet nodig. Als het even later echt dreigt te gaan regenen komt zijn Indonesische partner Maria langs om ons koekjes te brengen. Dat hebben we wel nodig met dit weer, zo is haar redenatie. Ook de andere twee medewerkers Katut en Madé lopen de spreekwoordelijke ballen uit hun broek. We voelen ons soms zelfs lichtelijk schuldig dat we hier zijn. Dit is echt onwerkelijk. We vragen ons zelfs af of er soms een nulletje te weinig bij de overnachtingskosten staat. Halverwege de middag lopen we naar voren om even met Jupp en Maria te kletsen. Dat vinden ze zichtbaar leuk. En wij ook. Ze zijn al wat ouder, Jupp is al in de 70 en Maria is iets jonger. Maar ze zijn nog jong van geest. Nadat we een tijdje hebben zitten kletsen moeten zij naar de kerk een paar dorpjes verderop. Ofwel, we hebben het rijk hier alleen. Voordat ze weggaan geeft Maria nog even onze bestelling door bij een klein restaurantje iets verderop. Die komen ze om 19.00 uur gratis bezorgen. Het wordt hier steeds mooier :) Als Jupp en Maria vertrokken zijn Skypen wij even met vader Cees en moeder Annelies. Wat we hier tot onze beschikking hebben moeten we echt even met hun delen. Als we na een uurtje Skypen terug zijn op onze kamer begint het te regenen. In het begin niet al te hard, maar even later gaat het echt goed los. We blijven dus lekker binnen zitten. We douche even in onze zeer ruime badkamer en lezen daarna een boekje. Om 19.00 uur regent het nog steeds, maar dat weerhoudt Madé er niet van om ons eten naar onze villa achterop het complex te brengen. Hij is zelfs zo attent om twee paraplu's mee te brengen voor het geval wij naar voren willen lopen. Het kan dus nog mooier ;) Onze bestelling bestaat eigenlijk uit een flinke rijsttafel. We hebben wat gerechtjes van de menukaart gekozen en tezamen vormen die een goede rijsttafel. We stallen alles eens goed uit op tafel en peuzelen alles lekker op in onze kamer. Het eten smaakt zeer goed. Het kleine restaurantje waarvan we het eten hebben blijkt het op een-na-beste restaurant van heel Bali te zijn. Wat hebben we het toch slecht hier. Chantal vult de rest van de avond met het lezen van een boek, terwijl Jordy op de TV in een van de buitenverblijven de Ronde van Vlaanderen kijkt. Als deze is afgelopen kruipen we samen onder de wol in het heerlijk grote bed.

Maandag 7 april
Nadat we heerlijk hebben geslapen worden we rond 8.00 uur wakker. We doen het even rustig aan tot 9.00 uur en lopen dan naar voren om te gaan ontbijten. We hebben afgesproken dat we dit samen met Jupp en Maria doen. Als we de grote halfopen zitruimte vooraan het complex binnenlopen staat er een Koninklijk gedekte ontbijttafel voor ons klaar. Niet normaal! Er staat geroosterd brood, bananenbrood (wat Jupp en Maria, nadat we hebben verteld dat we de stukjes die we gister bij aankomst kregen erg lekker vonden, hebben besteld bij de plaatstelijke bakker), rozijnenbroodjes, ham, bacon, kaas, gebakken ei, jam, marmelade, pindakaas, thee, koffie, appelsap, water en alles wat we nog vergeten zijn. We worden hier echt als prins en prinses behandeld. We zitten op ons gemakje te ontbijten. Uiteraard iets te veel met zo'n volle tafel, maar goed.. hier komen we waarschijnlijk maar één keer in ons leven. Tijdens en na het ontbijten zitten we weer gezellig te kletsen met Jupp en Maria. Jupp kan ondanks zijn niet geheel vlekkeloze Engels leuk vertellen en Maria kan daar op haar beurt weer aanstekelijk om lachen. Ze vormen een mooi stel. We vinden ze nog leuker worden als ze aanbieden om ons kosteloos naar het iets grotere en bekendere plaatsje Sanur te rijden. Wij willen vanavond namelijk zelf koken in de buitenkeuken die ook onderdeel uitmaakt van het villacomplex. In Sanur zit een grote supermarkt waar we even onze inkopen kunnen doen. Maria maakt meteen even van de gelegenheid gebruik om bij de bank langs te gaan en wij gaan samen met Jupp de supermarkt in op zoek naar de benodigde boodschappen. De supermarkt is echt groot; een soort Albert Heijn XL. We Jupp daarom zonder problemen alle ingrediënten voor de pasta met pesto van vanavond, en omdat het kan kopen we ook meteen alle ingrediënten voor de spaghetti carbonara die we dan morgen zullen maken. Als we gaan afrekenen staan Jupp en Maria ook bij de kassa's, dus de timing is perfect. We rijden weer terug naar Gianyar en komen rond 13.00 uur aan bij Euroservices Holiday Villa. We kleden ons snel om en nemen meteen een duik in ons privézwembad. Blijft leuk om te zeggen ;) De zon is nu gelukkig goed aanwezig dus we gaan ook nog eens languit op ons zonnebed liggen om een kleurtje op te doen. Hoe later het wordt, hoe meer bewolking er echter tevoorschijn komt. We verlaten het zwembad daarom maar en nemen onze intrek in onze villa. Rond 15.00 uur begint het zelfs te regenen, dus houden wij het bij het lezen van een boek, reisverslagen uittypen en relaxen. Dit houden we weer een paar uurtjes vol. Dan begint Chantal met koken. Na bijna vier maanden heeft ze eindelijk weer de kans om zelf wat kookgerei ter hand te nemen. Dat ze het koken nog niet verleerd is blijkt wel uit de lekkere penne met kip en pesto die ze klaarmaakt. Ondertussen zwemt Jordy nog een paar baantjes in het zwembad. Dat het regent mag de pret niet drukken. De watertemperatuur is verder prima. Tegen 19.00 uur is het eten klaar en heeft Jordy intussen de tafel gedekt. Met een prachtige tuin en zwembad om ons heen en een heerlijke pasta voor onze neus is het opnieuw genieten geblazen. Na het diner zitten en liggen we even lekker uit te buiken in een van de buitenverblijven. Op dat moment komt Katut alweer aangelopen om alle vuile vaat op te ruimen. We voelen ons opnieuw lichtelijk schuldig, dus helpen hem maar even bij het opruimen. Als dat achter de rug is schieten we weer in de relaxmodus en doen we niet al te veel meer. We nemen later op de avond nog wel een frisse duik in het zwembad. Ook 's avonds is dat erg lekker, zo blijkt. De rest van de avond vullen we vooral met relaxen, alvorens we rond 22.00 uur al in slaap vallen.

Dinsdag 8 april
Vandaag zijn we allebei rond 8.00 uur wakker. Ofwel, we hebben een goede tien uur geslapen. Niet gek. Jordy begint de dag gelijk goed met een plons in het zwembad. Ook niet gek ;) Nadat hij weer een beetje is opgedroogd lopen we naar voren om te ontbijten. De ontbijttafel is weer net zo rijkelijk gedekt als gisterochtend. Alhoewel de tafel een goede 3 meter lang en 1 meter breed is is staat deze helemaal vol met eten en drinken. Wederom niet gek. Terwijl we aanschuiven worden zelfs nog twee grote kommen pompoensoep op tafel gezet. Maria heeft hier vanochtend haar uiterste best opgedaan, omdat ze gister heeft gehoord dat wij wel van een soepje hielden. We proeven hier uiteraard meteen even van. Het smaakt meer dan prima. We vullen onze buikjes met de pompoensoep en al het andere lekkers wat op tafel staat, terwijl er weer vrolijk gekletst wordt. Vaak met veel humor. Dat kun je aan Jupp en Maria wel overlaten. Maar ook serieuze zaken als politiek, religie, economie en werk passeren de revue. Wij luisteren vooral, want Jupp is een echte spraakwaterval. Het ontbijt, inclusief het natafelen, duurt daarom een goede twee uur. Daarna nemen we een lekkere duik in het grote zwembad vooraan. Als de zon hier een beetje achter de overkapping verdwijnt lopen we naar ons eigen zwembad en nemen we daar opnieuw een frisse duik. De zon brandt hier wel goed, dus vermaken we ons een hele tijd met zonnen op het zonnebed en ons luchtbed. Aan het begin van de middag genieten we nog even van een klein restje van de penne met pesto van gisteravond. De andere helft hiervan brengen we langs bij Jupp en Maria. Ook zij zijn blij met Chantal's kookkunsten, want ze vinden het erg goed smaken. Ons middagprogramma vertoont veel gelijkenissen met het ochtendprogramma. Zwemmen, zonnen, lezen, bommetjes maken en vooral ontspannen. Dat lukt ons allemaal heel aardig. De omgeving helpt daar uiteraard een stevig handje aan mee. In het kader van 'dinsdag Heindag' wordt er ook nog even met hem en 'oooema' Corrie geskypet. De zon blijft vandaag de hele middag goed schijnen, dus verlaten we ons stekkie bij het zwembad niet. Laat in de middag lopen we nog wel even naar voren om even van zwembad te veranderen. Gewoon, omdat het kan. Daar hangen we nog een tijdje in het zwembad totdat de zon echt achter de horizon verdwijnt. Daarna beginnen we, of beter gezegd Chantal, aan de voorbereidingen van het avondeten. Vandaag maakt ze een lekkere pasta carbonara klaar. Die eten we net als gister in het buitenverblijf vlakbij onze villa op. Na het diner leest Chantal verder in een van haar boeken, terwijl Jordy buiten nog even met de iPad speelt. Tegen de tijd dat we ons bed op zoeken om te gaan slapen begint het buiten flink te regenen en onweren. Terwijl het buiten nog flink tekeer gaat vallen wij in slaap.

Woensdag 9 april
Ook vandaag zijn we er weer redelijk op tijd bij. Om 7.30 uur zijn we wakker. Dat geeft ons wel alle tijd om even rustig onze tassen in te pakken. Vandaag zullen we namelijk uitchecken bij Euroservices Holiday Villa. Rond 9.00 uur staan onze tassen ingepakt bij de deur. Dat is ook het moment dat wij voor de laatste maal van het ontbijt gaan genieten. Vandaag staat er als 'special' pannenkoeken met banaan en spek op het menu. Jupp en Maria hadden weer opgevangen dat we dat wel lekker vonden als ontbijt. Ze doen er hier echt alles aan om het ons naar ons zin te maken. Tijdens het ontbijt komen er een potentiële huurder en een potentiële koper op bezoek. Het hele complex staat namelijk te koop. Eventuele geïnteresseerden kunnen we wel in contact brengen met Jupp en Maria. Daarover rekenen we uiteraard wel 3% provisie ;) Jupp bemoeit zich met de koper en Maria ontfermt zich over de huurder. Hierdoor hebben wij de ontbijttafel voor ons tweetjes. We zitten op ons gemakje even te eten. Als de huurder en koper weer verdwenen zijn schuiven Jupp en Maria ook weer aan. Ze schuiven nog snel een ontbijtje naar binnen alvorens de tafel wordt afgeruimd. Chantal gaat na het ontbijt terug naar onze villa om even bij te slapen, terwijl Jordy in het zitgedeelte blijft hangen met Jupp om gezellig te kletsen. Maria gaat ondertussen naar een stemlokaal. Er wordt vandaag immers gestemd voor een nieuw parlement in Indonesië. Op verzoek van Maria kopieert Jordy ook nog de nodige foto's naar haar laptop. Onze foto's wil ze namelijk gebruiken als reclamemateriaal op Facebook. Als Maria weer terug is is voor ons de tijd aangebroken om afscheid te gaan nemen van deze onwaarschijnlijk mooie plek. We nemen afscheid van de twee lieve medewerkers van Euroservices Holiday Villa; Ketut en Madé. Dan stappen we in de auto bij Jupp en Maria. Ook vandaag rijden ze ons weer gratis en voor niets naar de gewenste bestemming. Het woord 'service' nemen ze hier wel heel serieus. Maar wij zijn er uiteraard zeer blij mee. Tijdens de autorit kletst Jupp weer volop. Maria rijdt en zet ons voor de deur van Bintang Kuta af; ons nieuwe hotel. We bedanken ze uitgebreid voor de fantastische dagen in hun bijzondere villa. Daarna lopen we de lobby in van ons nieuwe hotel, en die mag er ook weer wezen. Het ziet er erg modern en luxe uit. Terwijl we inchecken worden we getrakteerd op een welkomstdrankje. Snel daarna lopen we onze kamer binnen en we mogen opnieuw in onze handjes wrijven. Onze kamer is zo mogelijk nog mooier en moderner dan de lobby beneden. We maken meteen gebruik van de aanwezige waterkoker om een instant noodlesoepje klaar te maken. Na deze lunch kleden we ons om en gaan we eens testen hoe het zwembad er uit zit. Eenmaal beneden zijn de eerste bevindingen van ons zwembad erg positief. Er is zelfs een heuse bar aanwezig in de hoek van het zwembad. We nemen een eerste duik en eisen daarna twee zonnebedjes op om weer wat kleur op te doen. Als de zon een beetje in kracht afneemt duiken wij voor de tweede maal het zwembad in. We zwemmen naar de hoek waar de bar is en bestellen, al zittend op een barkruk in het zwembad, twee cocktails. Het is vandaag tenslotte ons tweejarig jubileum. Hoe symbolisch is het dan ook dat we ook nog een tweede cocktail bestellen ;) Als we deze ook achter de kiezen hebben zoeken we onze kamer op voor een koele douche. We hangen ook nog even wat op de kamer en gaan dan op zoek naar een (jubileums)diner. We willen graag wat Mexicaans eten vanavond en na een tijdje zoeken vinden we ook een leuke Mexicaanse tent. Het eten is er al net zo goed. Chantal geniet van een onvervalste portie chimmichanga. Jordy houdt het bij burrito's. Na het diner lopen we een kort rondje door de Discovery Shopping Mall die aan de overkant van de weg ligt. We hebben alleen iets te veel winkelcentra gezien in Maleisië, dus zijn het al heel snel zat. We lopen terug in de richting van ons hotel, maar slaan vlak voordat we daar zijn af in een andere richting. We hebben namelijk op de heenweg al gezien dat er een leuke massagesalon vlakbij ons hotel zit. Het is inmiddels al weer bijna 3 weken geleden dat we een massage hebben gehad, dus het is hoog tijd dat we daar weer even van aan genieten ;) We gaan languit liggen in de relaxfauteuils en laten onze voetjes weer goed verwennen. Een uur later stappen we helemaal ontspannen weer de massagesalon uit en lopen dan het laatste stukje naar ons hotel. Op onze kamer kijken we nog even wat TV, en vallen niet al te lang daarna in slaap.